Cemile Nineye Rahmetler Diliyorum...

Geçen gün Lefke bir değerini daha kaybetti: Vatanına, toprağına, yurduna-obasına, Türklüğüne bağlı Cemile nine hakkın rahmetine kavuştu. Bu veda ailesini, sevenlerini, Lefkeli’leri çok üzdü.

Cemile nineyi sağlığında birkaç kez ziyaret etme şansım oldu. Lefke’nin tarihi, kültürü, sanatıyla ilgili bilgiler edindim kendisinden, faydalandım. Ziyaretlerimde Cemile ninenin birçok özelliği yanında bir özelliği daha bir dikkatimi çekmişti: Cemile nine sayısız mani biliyordu. Yeter ki ona manileri çağrıştıran kelimeleri söyleyiniz. Maniler hemen dudaklarından dökülüveriyordu. Bunu çok önemli bulmuş ve Cemile ninenin sesinden birkaç maninin kaydını almıştım. Ama daha sonra oğlu Arif Boğaç ve eski bakıcısı Zeynep Obuz tarafından bu manilerin çoğunun yazıya geçildiğini öğrenmiştim. Cemile Boğaç’tan Seçmeler isimli defterde 25-30 civarında mani varmış ve bu defter oğlu Arif beyde korunmaktadır. Sağ olsunlar bir kaçını benimle paylaştılar ki onları aşağıda sunuyorum. Manileri sunarken bunların bir ilk olduğunu iddia etmiyorum ama çeşitlilik bakımından önemliler. Ve tabii ki Lefke’de söylenmesi de ayrı bir önem taşıyor…

Ne diyeyim, her kültür, sanat ayrıntısı, parçası toplum yaşamına, tarihine çeşitlilik kazandırıyor, mana, anlam katıyor… Yeter ki onları üreten ve yaşatan değerlerimize sahip çıkalım…

Garanfilin gatmeri,

Al kucağına yat beni,

Benden güzel bulursan,

Garyoladan at beni.

 

Mektup yazdım göresin,

Ağlar isen gülesin,

Mektubun cevabına,

Durmayasın gelesin.

 

Garanfil biçim biçim

Ölürüm senin için.

Âlem bana düşmandır,

Seni sevdiğim için.

 

Hanay yaptım yükseğe,

Penceresi kiliseye,

Bandan sana nasihat,

Gönül verme kimseye.

 

Tabağa koydum badem,

Annem ağlıyor neden.

Söyleyin ağlamasın,

Döndüm muharebeden.

 

Neden kaçtın uzaklara,

Kapanmaz kalpteki yara,

Unutma gel beni ara,

İçimdesin içimdesin,

Ne özledim bilemezsin.

Cemile nineye Allahtan rahmetler, yaslı ailesine ve ayrıca Lefkemize sabırlar diliyorum…